Peritoneale carcinomatose

Peritoneale carcinomatose is een komt vaker voor na een mislukte therapie bij patiënten met spijsverterings- en gynaecologische kanker. Ondanks curatieve chirurgie zal tussen 20-30% van de patiënten een lokaal recidief ontwikkelen. Het is van oudsher beschouwd als een alomvattende ziekte en een therapeutische uitdaging, met alleen een palliatieve behandeling tot de onvermijdelijke fatale afloop.

Sugarbaker

De 'Sugarbaker'-techniek verdubbelt de overlevingskansen bij darmkanker

De aanpak van kanker in een gepersonaliseerde behandeling, die zich met een multidisciplinaire aanpak richt op de individuele patiënt, met behandelingen zoals de Hypertherme Intra Peritoneale Chemotherapie (Hipec), ook bekend als Sugarbaker-techniek, verhoogt de levenskansen van patiënten met gedissemineerde neoplasmata in de buikholte.

De door Dr. Paul H. Sugarbaker in 1982 ontwikkelde techniek bestaat uit de verwijdering van de gehele zichtbare tumor en vervolgens de infusie van HIPEC (bij 43° C) in de buikholte om niet-zichtbare kwaadaardige cellen te elimineren, omdat warmte het effect van chemotherapie verbetert. Met deze techniek worden overlevingsresultaten behaald die daarvoor nooit zijn geregistreerd met een van de gevestigde behandelingenmethoden, we bereiken bij darmkanker een percentage van 50% na 5 jaar.

De behandeling met HIPEC maakt het mogelijk om heel gericht een hoge dosis chemotherapie, gefocust op het getroffen gebied, te combineren met een lagere toxiciteit voor de rest van het lichaam, de verspreiding van het geneesmiddel vanuit de buikholte naar de lichaamscirculatie is zeer beperkt vanwege de eigenschappen van zowel het peritoneale membraan als ook van de werkzame stof. De toepassing vereist hooggespecialiseerde centra met multidisciplinaire teams met ruime ervaring in oncologische chirurgie, dit omdat het een zeer complexe techniek is.